بارالها تو نادیده میگیری من هم نادیده میگیرم تو خطاهایـم را من عطاهایت را

پروردگارا ببخش مرا که آنقدر حسرت نداشته هایم را خوردم ، شاکر داشته هایم نبودم

آرزویت را برآورد میکند آن خدایی که آسمان را برای خنداندن گلی می گریاند

در دلم مهر تو باشد دگرم هیچ مباد دو جهان را چه کند گر تو کنی احسانش آنکه دل پیش تو دارد چه غم از بود و نبود وانکه ره سوی تو پوید چه غم از پایانش

آرامش چیست؟ نگاه به گذشته و شکر خدا نگاه به آینده و اعتماد به خدا نگاه به اطراف و جستجوی خدا نگاه به درون و دیدن خدا لحظه هایتان سرشار از بوی خدا

خدا در دستی است که به یاری میگیری درقلبی که شاد میکنی درلبخندی که به لب می نشانی خدا با من است  خدا با توست خدایمان را آشکار کنیم

اگر تنهاترین تنها شوم باز هم خدا هست

زیباترین ستایش نثار کسی که کاستی هایم را می داند و باز هم دوستم دارد . . .

انیس قلب خود تنها خدا کن خدا را در دل شبها صدا کن ز خوف حق چو اشکی را چکاندی به حال ما زمینی ها دعا کن

بارالها تو نادیده می گیری من هم نادیده می گیرم تو خطاهایـم را و من عطاهایت را . . .

پروردگارا ببخش مرا که آنقدر حسرت نداشته هایم را خوردم و شاکر داشته هایم نبودم

آرزویت را برآورد می کند آن خدایی که آسمان را برای خنداندن گلی می گریاند . . .

یا رب مکن از لطف پریشان ما را هر چند که هست جرم و عصیان ما را ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم محتاج بغیر خود مگردان ما را

به خاطر بسپاریم همراهی خدا با انسان مثل نفس کشیدن است آرام ، بی صدا ، همیشگی . . .

آموخته ام که وقتی نا امید می شوم خداوند با تمام عظمتش ناراحت می شود و عاشقانه انتظار می کشد که به رحمتش امیدوار شوم

اگر از خدا بپرسید کیستی؟ در جواب «ما» را معرفی خواهد کرد! ما بهترین معرف خداییم آیا اگر از ما بپرسند کیستی؟ خدا را معرفی خواهیم کرد؟